Mariola Cieniawa - fortepian

Danza Iberica 

Jeśli chcesz doznać uczuć gorących jak andaluzyjskie flamenco, niepokojących jak rytm argentyńskiego tanga i emocjonalnie zmiennych jak krajobraz w Hiszpanii, koniecznie posłuchaj płyty Danza Ibérica nagranej przez pianistkę Mariolę Cieniawę na fortepianie marki Schimmel na Zamku w Korzkwi niedaleko Krakowa, w maju 2008. Polska artystka o ognistym temperamencie, a zarazem europejskiej kulturze dźwięku (wyniesionej m.in. ze szkoły pianistycznej Tadeusza Żmudzińskiego), interpretuje utwory kompozytorów hiszpańskich - wirtuozów fortepianu. W rodzinie kompozytorów Południa, uwiecznionych w nagraniu, znalazły się postacie, które ukształtowały oblicze muzyki hiszpańskiej na przełomie XIX i XX stulecia oraz w wieku XX: Isaac Manuel Francisco Albéniz (1860-1909) i Enrique Costanzo Granados y Campi'a (1867-1916); Manuel de Falla (1876-1946), Joaquin Nin y Castellanos (1879-1949) i Oscar Esplá y Triay (1886-1976) i Federico Mompou (1893-1987) - mocna iberyjska Piątka. Chcąc być twórcami narodowymi, nie chcieli oni cytować ludowego materiału dźwiękowego, lecz twórczo go przetwarzać, inspirując się jego duchem i muzyką Fryderyka Chopina. W kulturze hiszpańskiej spotykają się i łączą wartości przyniesione ze Wschodu i z Zachodu, z Północy i z Południa, z żywiołów powietrza i ziemi, wody i ognia. Gra Marioli Cieniawy przynosi szerokie spektrum emocji i kolorów: melancholię, charakterystyczną dla hiszpańskiego cante jondo (śpiewu "głębokiego") i wyrafinowane taneczne barbaryzmy; refleksyjną zadumę na losem człowieka i wartką zróżnicowaną narrację, w której odzywają się nawet ptaki... Słuchając muzyki w wykonaniu Marioli Cieniawy poczuć można zapach hiszpańskiej ziemi rozgrzanej i wypalonej słońcem, pachnącej soczystymi pomarańczami i oliwkami, noszącej ślady krwi byka na piasku. Olé!